Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
błocić — ndk VIa, błocićcę, błocićcisz, błoć, błocićcił, błocićcony «brudzić błotem; zostawiać ślady błota na podłodze» Błocić podłogę. Błocić mieszkanie a. w mieszkaniu. Błocić (sobie) obuwie, płaszcz. błocić się 1. strona zwrotna czas. błocić Dzieci… … Słownik języka polskiego
błocić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb {{/stl 8}}– ubłocić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić siebie, swoje ubranie błotem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko ubłociło się w kałuży. Dzieci błocą się, grzebiąc po deszczu w ziemi.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błocenie — ↨ błocenie się n I rzecz. od błocić (się) … Słownik języka polskiego
ubłocić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. błocić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabłocić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}błocić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
